Τι είναι το “ ξακρίζοντας μια ίνα”;

Είναι μια πορεία, ένα ταξίδι, μια απόπειρα. Για ν΄ αποτινάξεις όλες εκείνες τις φερτές ύλες με τις οποίες τούτη η εποχή -η κάθε εποχή με τον τρόπο της- σε καταπλακώνει και σε κάνει να χάνεις την επαφή σου με τα νοητικά και φυσικά σου πετρώματα. Για να υποψιαστείς τι μπορεί να κρύβεται πίσω από το χρόνο και το χώρο. Για να νιώσεις πως δεν είσαι απλώς μέρος της ολότητας, αλλά την κουβαλάς μέσα σου. Για ν΄ αντιληφθείς την κατακερματισμένη σου ύπαρξη και να ψάξεις τα κομμάτια σου. Για ν΄ αναζητήσεις τις σκιές, που πλανώνται μέσα σου, και να τις κάνεις μορφές. Για να οσμιστείς τις μύχιες επιθυμίες σου, χωρίς να φοβάσαι την αιώνια δηλητηρίαση.

Και για να ξεκινήσει αυτό το ταξίδι αρκούν ένα, δύο βήματα. Αρκεί ένα γεγονός. Τι σημασία έχει αν είναι πραγματικό ή όχι; Τι σημασία έχει να καταλάβεις σε ποιο κόσμο βρίσκεσαι; Σημασία έχει να καταλάβεις, να νιώσεις πως ξεκίνησες την πορεία σου. Σημασία έχει να καταλάβεις, να νιώσεις πως η πορεία αυτή δεν έχει τέλος· πως το ταξίδι αυτό είναι μοναχικό. Και πάντα με το ένα πόδι στο κενό.

Μόλις εκείνη διάβασε και την τελευταία σελίδα, το έδεσε πάλι, όπως ήταν, για να μην καταλάβει εκείνος την παραβίαση και έφυγε. Και στο δρόμο φώναξε:

«Επιτέλους, δεν είμαι μόνη! Επιτέλους, δεν είμαι η μόνη τρελή! Επιτέλους, πότε θα έρθει η Δευτέρα; Πότε θα επιστρέψει;» (δεν ήταν η μόνη που ένιωθε έτσι, υπήρχε και εκείνος, ίσως να υπάρχουν και άλλοι)

Info

• Παρουσιάσεις
• Web TV
• Συνεντεύξεις
• Δελτία τύπου